منتنه

لغت نامه دهخدا

( منتنة ) منتنة. [ م ُ ت ِ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث منتن ، یعنی بدبوی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به منتن شود.
منتنه. [ م ُ ت ِن َ / ن ِ ] ( از ع ، ص ) بدبو. ( ناظم الاطباء ). منتنة.
- روایح منتنه ؛بویهای بد. ( ناظم الاطباء ).
|| ( اِ ) غالسیفس. غالیس. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به غالیس شود.

فرهنگ فارسی

ماخوذ از تازی بد بو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال چای فال چای فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تاروت فال تاروت