محف. [ م ُ ح ِف ف ] ( ع ص ) کسی که غفلت میکند از موهای سر خود و مدتی آنها را روغن نمالیده ژولیده میگذارد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). || آن که بسیار بار میکند اسب را. ( ناظم الاطباء ). آن که اسب را چنان راند که آواز برآید از رفتار وی. || آنکه جامه را به شانه و تیغ بافد. || که یاد کند کسی را به زشتی. ( منتهی الارب ).
