مانتول

لغت نامه دهخدا

مانتول. [ ت ُ] ( فرانسوی ، اِ ) اسانسی است که از جنس نعناع گیرند.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مانتول یا الکل مانتولیک یا کامفر دومانت 156=C10H20O یکی از اجزای متشکله اسانس مانت است که بصورت تبلورهای منشوری شکل شش سطحی بیرنگ و درخشان می باشدو مزه نعناع دارد ولی خیلی از بو و مزه نعناع شدیدتر است. در 42 تا 44 درجه ذوب می شود و در 217 درجه می جوشد و در آب خیلی کم حل می شود. در الکل و اتر و اسید استیک خیلی محلول است. ( از کارآموزی داروسازی تألیف دکتر جنیدی ص 157 ). و رجوع به همین مأخذ شود.

فرهنگ فارسی

اسانسی از جنس نعناع گیرند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال زندگی فال زندگی فال عشق فال عشق فال تاروت فال تاروت فال شمع فال شمع