لاروب

لغت نامه دهخدا

لاروب. ( نف مرکب ) روبنده لای و گل. پاک کننده گل و لای رودخانه و قنات و غیره.
- کشتی لاروب ؛ کشتی پاک کننده گل و لای رودخانه.
- لاروب کردن ؛ لاروبی. پاک کردن گل و لای قنات یا چاه و غیره.
لاروب. ( اِخ ) نام دهی از دهستان طیبی گرمسیری بخش کهگیلویه شهرستان بهبهان. واقع در یازده هزارگزی جنوب باختری لنده مرکز دهستان. دارای 70 تن سکنه. زبان اهالی فارسی و لری. شغل آنان زراعت و حشم داری. صنایع دستی و قالیچه و جوال و گلیم بافی. راه آنجا مال رو و محصول آن غلات و انجیر و لبنیات و پشم و انار است. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاک کنند. گل و لای ( رود قنات و غیره ) . یا کشتی لاروب . کشتیی که گل و لای رود و مرداب را پاک کند . ۲- پاک کردن گل ولای تنقیه .
نام دهی از دهستان طیبی گرمسیری بخش کهگیلویه شهرستان بهبهان

دانشنامه عمومی

لاروب (بخش مرکزی کهگیلویه). لاروب یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان دشمن زیاری ( کهگیلویه ) واقع شده است. لاروب ۲۵ نفر جمعیت دارد.