فضل داشتن

لغت نامه دهخدا

فضل داشتن. [ ف َ ت َ ] ( مص مرکب ) برتری داشتن. ترجیح داشتن. بهتر بودن :
حکمت و علم بر محال و دروغ
فضل دارد چو بر حنوط بخور.ناصرخسرو.آدمی فضل بر دگر حیوان
بجوانمردی و ادب دارد.سعدی.