دانشنامه اسلامی
از خصوصیات اشعار ابوالقاسم حالت سادگی و روانی و در عین حالت انقیاد کامل بر اصول شعرنویسی و اوزان و سبک های شعر است. علاقه به مسائل دینی سبب شد که حالت که نویسنده و شاعری طنزپرداز است، از سال 1323(ش) هر هفته چند رباعی جدّی که ترجمه ای از کلمات قصار حضرت علی(ع) بود، در مجله «آئین اسلام» چاپ کند.
وی دارای طبعی روان و قریحه ای سیّال است، به گونه ای که در بدیهه گویی و ارتجال در ردیف سخنوران بزرگ قرار دارد. زین العابدین مؤتمن ضمن مقدمه ای که بر دیوان وی نگاشته، می نویسد: «طبع سرشار حالت به مثابه ی چشمه فیّاضی است که علی الدّوام می زاید و هرگز نقصانی در آن راه نمی یابد. حالت طبعی روان و قریحه ای سیّال دارد و از لحاظ بدیهه گویی و ارتجال نیز گوینده ای تواناست».
«سوءظنّ» مداوم نوع بیماری روانی است که درد و رنج مداومی را ایجاد می کند و اضطراب و تشویش و نگرانی به بار می آورد، در حالی که «حسن ظنّ» نشانه اعتماد و اطمینان و موجب آسایش و آرامش خاطر است. این دو موضوع در نهج البلاغه در موارد مختلف به طور وضوح بیان شده و مورد تأکید قرار گرفته است که به دو نمونه از کلمات گهربار که به زیبایی در قالب نظم درآمده است، اشاره می شود:
و اما در دو بیتی به زیبایی چنین می سراید:
