دانه ریختن

لغت نامه دهخدا

دانه ریختن. [ ن َ / ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) دانه پاشیدن. چینه پراکندن. پراکندن دانه. فروپاشیدن دانه :
نیست ممکن کز سرشک دیده دل رامم شود
چند بتوان در ره مرغ هوایی دانه ریخت.سلیم ( از آنندراج ). || پراکندن حبوب چون اسپند و جز آن :
بروی لاله رنگ او عرق مشمر که آن جادو
مرا تا صید خود سازد بر آتش دانه میریزد.سالک ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

دانه پاشیدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم