دانشنامه اسلامی
خداوند در قرآن و رویگردانان از آن را سفیه می خواند: «و من یرغب عن ملة ابرهیم الا من سفه نفسه...؛ چه کسی جز افراد سفیه و نادان از آئین ابراهیم (با آن پاکی و درخشندگی) رویگردان خواهد شد؟ ...»آیا این سفاهت نیست که انسان، آئینی را با این پاکی و درخشندگی رها کند و در بیراهه های شرک و کفر و فساد گام بگذارد؟ آئینی که با روح و فطرت انسان آشنا و سازگار است، و با عقل و خرد هماهنگ، آئینی را که هم آخرت در آن است و هم دنیا، رها کرده و به سراغ برنامه هائی برود که دشمن خرد و مخالف فطرت و تباه کننده دین و دنیا است.
← دین حنیف ابراهیم
خداوند در قرآن اطاعت از دین ابراهیم (علیه السلام) را امری واجب بر پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می داند: «ثم اوحینا الیک ان اتبع ملة ابرهیم حنیفـا...؛ سپس به تو وحی فرستادیم که از آئین ابراهیم، که خالی از هر گونه انحراف بود ...پیروی کن.»
