دانشنامه اسلامی
ابوالوفا عبیداللّه بن هبه اللّه بن حمزه معروف به «ابن شفروه» واعظ، ادیب و شاعر دانشمند قرن ششم هجری بوده است. وی در وعظ و خطابه، ملاحت و فصاحت داشته، و در نظم و نثر، نیکوسخن و بلیغ بوده، چند بار در راه حج به بغداد وارد شده، و یک سال نیز در مدرسه ناجیه بغداد وعظ نموده، و ازجمله، ابیاتی فی البداهه در مدح علیّ بن ابی طالب (علیه السّلام) در وعظ خود سروده است. تولّدش در ۵۳۴ واقع شده، و در سال ۵۸۵ در شیراز وفات یافت.
عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات علاّمه قزوینی، ص۶۴۰-۶۴۱.
۱. ↑ عوفی، محمد، لباب الالباب، تعلیقات علاّمه قزوینی، ص۶۴۰-۶۴۱.۲. ↑ مجلّه یادگار، شماره ششم و هفتم، بهمن و اسفند ۱۳۲۷، ص۱۱۴-۱۱۵.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۱۲۷.
منبع
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۸۲.
...
