لغت نامه دهخدا درم بخش. [ دِ رَ ب َ ] ( نف مرکب ) درم بخشنده. بخشنده درم. آنکه درم بخشد : تا درم خوار و درم بخش بودمرد سخی تا درم جوی ودرم دوست بود مرد لئیم.فرخی.
