سرو ستاه

لغت نامه دهخدا

سرو ستاه. [ س َرْ وِ س ِ ] ( اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی. ( برهان ). نام لحنی از مصنفات باربد است. رشیدی گفته همان سروستان است. ( آنندراج ) :
ساعتی سیوارتیر و ساعتی کبک دری
ساعتی سرو ستاه و ساعتی باروزنه.منوچهری.قمریان راه گل و نوش لبینا خوانند
صلصلان باغ سیاووشان با سرو ستاه.منوچهری.بنوش جام تو از دست سرو میناپوش
نیوش بانگ سماع از نوای سرو ستاه .ازرقی.

فرهنگ عمید

از الحان قدیم ایرانی.

فرهنگ فارسی

نام نوایی است از موسیقی . نام لحنی از مصنفات باربد است .