خوش سرود

لغت نامه دهخدا

خوش سرود. [ خوَش ْ / خُش ْ س ُ] ( ص مرکب ) خوش نغمه. خوش آواز. خوش آهنگ :
مشک جعد و مشک خط و مشک ناف و مشکبوی
خوش سماع و خوش سرود و خوش کنار و خوش زبان.منوچهری.