لغت نامه دهخدا بزرگ سایه. [ ب ُ زُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) بلندسایه. باعظمت. بلندپایه. نعمت و راحت و نواخت رساننده به مردمان : میر بزرگ سایه و میر بزرگ نام میر بلندهمت و میر بلندرای.فرخی.
