تهی خیز

لغت نامه دهخدا

تهی خیز. [ ت َ / ت ِ / ت ُ ] ( ص مرکب ) کاواک. خالی :
چون دهن تیغ درم ریز باش
چون شکم کوس تهی خیز باش.نظامی.رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.

کاواک خالی