بایانی

لغت نامه دهخدا

بایانی. ( ص نسبی ) منسوب است به بایان که نام راهی است در تنسیق ( ظ: نسف ) بنام بایان. ( از انساب سمعانی ).
بایانی. [ ی / ی ی ] ( اِخ ) ابویعلی محمدبن ابی الطیب احمدبن ناصر البایانی از پیشوایان ادب بود و در 367 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ).