لغت نامه دهخدا
باغ گلشن. [ غ ِ گ ُ ش َ ] ( اِخ )باغی بوده است در تهران که در سال 1281 هَ. ق. در محل میدان توپخانه قدیم در داخل ارگ تهران با استخرآبی تعبیه شد. ( از اطلاعات ماهانه شماره 69 ص 26 ).
باغ گلشن. [ غ ِ گ ُ ش َ ] ( اِخ ) ظاهراً باغی بوده است به یزد. در عالم آرای عباسی آمده است : اردوی همایون [ شاه عباس بزرگ ] را از شیراز روانه اصفهان نموده خود به تبریز ( ظ: یزد ) تشریف بردند تا چون آن خطه ٔدلپذیر از تشریف قدوم همایون زینت یافت باغ گلشن که مقام و مسکن شاه خلیل اﷲ ولد میرمیران بود آرامگاه خسرو دین گردید، شاه خلیل اﷲ بلوازم خدمت و میزبانی پرداخت. ( عالم آرا چ سربی ص 437 ). ظاهراً شاه عباس بعداز کشتن یعقوبخان ذوالقدر حاکم شیراز به یزد رفته باشد نه تبریز و اینکه باغ گلشن محل سکونت پسر میرمیران حاکم یزد بوده است دلیلی دیگر بر این معنی است.
