دانشنامه اسلامی
آق سرایی شاهد شورش های بسیاری بود که بر ضد ایلخانان روم اتفاق افتاده است. یکی از آن ها شورش خطیر اوغلو به سال 675ق1276/م بوده و علی رغم آنکه آق سرایی چندی از روی اجبار در دیوان وی خدمت کرده، توانسته است از آن آشوب جان سالم به در برد. نیز شورش قرامان ها و شورش بالتو بر ضدغازان خان در 696ق1297/م از آن جمله بوده است. از میان امیران، کسی که آق سرایی خدمات مهمی به او کرده و در همه مراحل با وی همکاری داشته، مجیرالدین امیرشاه بوده است. این امیر از سوی غیاث الدین مسعود سلجوقی (حکومت: 681-702ق1282/-1303م) به نیابت سلطنت تعیین شده و از توجه ایلخان برخوردار بود. کریم الدین تا هنگامی که مجیرالدین منصب و مقام خود را داشت، در همه مراحل ملازم خدمت او بود، و به مصائب و سختی هایی که در ملازمت وی متحمل شده در کتابش اشاره کرده است. آق سرایی پس از مرگ مجیرالدین (701ق1302/م) چند سالی سرپرستی اوقاف سلجوقیان را بر عهده داشت و سپس به کوتوالی آق سرای تعیین شد. او همچون بزرگان زمان خود ثروت انبوه داشته و چنانکه از نوشته خودش (ص 306) برمی آید، قلعه سالمه ملک او بوده است.
