لغت نامه دهخدا برپهن. [ ب َ پ َ هََ ] ( اِ ) تخت. ( آنندراج ). تخت و سریر. || پرش و پرندگی. ( ناظم الاطباء ). || خرفه. ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). پرپهن. رجوع به خرفه و پرپهن شود.
