لغت نامه دهخدا تیموکراسی. [ م ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) از تیمه یونانی به معنی ثروت و کراتوس به معنی قدرت رژیم سیاسی که در آن قدرت متعلق به گروه شهرنشین و صاحب امتیاز است که از عایدات خاص برخوردارند و به عیش و عشرت می پردازند. تیموکراتیک منسوب به آن. ( از لاروس ).
