جزع یمانی

لغت نامه دهخدا

جزع یمانی. [ ج َ ع ِ ی َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مهره ای است که به یمن منسوب است و آنرا جزع یمنی و قسمی از آنرا نیز جزع ظفاری گویند. رجوع به جزع و جزع ظفاری و کتاب الجماهر بیرونی ص 174 شود :
ز جزع یمانی یکی گنبدی
نشستنگه نامور موبدی.فردوسی.خطخط که کرد جزع یمانی را
بوی از کجاست عنبر سارارا.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

مهره ایست که به یمن منسوب است و آنرا جزع یمنی و قسمی از آنرا نیز جزع ظفاری گویند .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جزع یمانی نوعی از سنگهای معدنی می باشد که از معادن عقیق استخراج می شود . جزع به فتح جیم و سکون زاء می باشد.
سنگی است منسوب به یمن که از معادن عقیق در یمن استخراج می شود و شبیه عقیق است. رنگ آن سیاه و سفید است، بسان چشم، به گونه ای که چشم را در سیاهی و سفیدی بدان تشبیه می کنند. جزع یمانی انواعی دارد.
کمیاب ترین نوع آن معروف به «جزع بقرانی» است که خطوطی مستقیم و ممتد دارد.
کاربرد جزع یمانی در فقه
از عنوان یاد شده در باب صلات نام برده اند.
احکام جزع یمانی
به دست کردن انگشتری با نگین جزع یمانی و نیز نماز گزاردن با آن مستحب است.