کله گوش

لغت نامه دهخدا

کله گوش. [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) خشت یا آجری که گوشه آن شکسته است. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

خشت یا آجری که گوشه آن شکسته است .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم