بریر

لغت نامه دهخدا

بریر. [ ب َ ] ( ع اِ ) نخستین برِ پیلو. بَریرة، یکی. ( منتهی الارب ). اولین چیزی که از میوه اراک آشکار میشود. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اراک و پیلو شود.
بریر. [ ب ُ رَ ] ( اِخ ) ابن الخضیر همدانی. یکی از شهدای کربلا بروز عاشورا در رکاب حسین بن علی علیهماالسلام ، و او اول کسی است که بعد از حر شهید شد. ( از حبیب السیر چ طهران ج 1 ص 215 ).

فرهنگ فارسی

ابن الخضیر همدانی یکی از شهدای کرب بروز عاشورا در رکاب حسین بن علی علیهما السم و او اول کسی است که بعد از حر شهید شد .

فرهنگ اسم ها

اسم: بریر (پسر) (عربی) (تلفظ: borair) (فارسی: برَير) (انگلیسی: borair)
معنی: یکی از شهدای کربلا، ( اَعلام ) ) یکی از شهدای کربلا به روز عاشورا در رکاب امام حسین ( ع ) که او اول کسی است که بعد از حر شهید شد، ) ابن حقیر همدانی کوفی از زهاد و عباد و قاریان قرآن و پیشوای آگاهان به علوم قرآن و معلم آن که در خدمت به امام حسین ( ع ) جنگید تا به شهادت رسید