بفت

لغت نامه دهخدا

بفت. [ ب َ ] ( اِ ) بفته. مخفف لفظ بافت است که اسم مصدر بافتن است و همیشه با کلمه دیگر مرکب استعمال میشود مثل زربفت و گهربفت. ( فرهنگ نظام ). مخفف بافت. ( دزی ج 1 ص 102 ). رجوع به زربفت و گهربفت و بفته شود :
بگسترد برجای زربفت برد
بمرمر برافشاند دینار خرد.اسدی ( از آنندراج ).خزان بد شده ز ابر و از یاد رفت
سر کوهسار و زمین زربفت.اسدی ( از آنندراج ).یک جوق برمثال خردمندان
با مرکب و عمامه زربفته.ناصرخسرو ( از آنندراج ) ( فرهنگ نظام ذیل بفته ).|| نوعی پارچه از کتان سفید بافت هندوستان.

فرهنگ فارسی

( اسم ) بافت بافته : زربفت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال تک نیت فال تک نیت فال ای چینگ فال ای چینگ فال پی ام سی فال پی ام سی