سپید پوش

لغت نامه دهخدا

سپیدپوش. [ س َ/ س ِ ] ( نف مرکب ) آنکه جامه سپید پوشد: سپید پوشان ؛ سپید جامگان. مبیضه. پیروان ابن مقنع :
وامروز نیستند پشیمان ز فعل بد
فعل بد از پدر بتو مانده ست منتسب
چون بشنوی که مکه گرفته ست فاطمی
بر دلْت ذل ببارد و بر تنْت تاب و تب
اَرجو که زود سخت بفوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب.ناصرخسرو ( دیوان چ کتابخانه طهران ص 43 ).رجوع به سپیدجامگان شود.

فرهنگ فارسی

آنکه جامه سپید پوشد سپید پوشان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال قهوه فال قهوه فال کارت فال کارت فال ای چینگ فال ای چینگ