گوشت تلخ

لغت نامه دهخدا

گوشت تلخ. [ ت َ ] ( ص مرکب ) بداَدا. بدگوشت. ( یادادشت مؤلف ). نچسب. بدعنق. بدخلق.

فرهنگ معین

(تَ ) (ص مر. ) (عا. ) بداخلاق ، بدمعاشرت .

فرهنگ عمید

بدخو، بدخلق.

فرهنگ فارسی

بد خلق بدادا : تمام هستی و شئون زندگانی وی با از دست دادن یک شوهر گوشت تلخ پر مدعا از بین رفته است .

ویکی واژه

(عا.)
بداخلاق، بدمعاشرت.