معنی بدادا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

بدادا. [ ب َ اَ ] ( ص مرکب ) کسی که ادای خارج از او سر زند. مقابل خوش ادا. ( از آنندراج ). آنکه دارای اطوار و رفتار و کرداربد باشد. ( ناظم الاطباء ). بدخو. بداطوار. بداحوال. بدگوشت. گوشت تلخ. ( یادداشت مؤلف ). || کسی که در ادای قرض حیله جو باشد. ( آنندراج ) :
انتظار وعده دارم در ادای وام دوست
بدادا وقت طلب در جان سپاری نیستم.نظیری ( از آنندراج ).