تشت اتش

لغت نامه دهخدا

( تشت آتش ) تشت آتش. [ ت َ ت ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید است. ( برهان ). آفتاب. ( فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ) ( انجمن آرا ). و رجوع به تشت زر و تشت زرین شود.

فرهنگ فارسی

( تشت آتش ) کنایه از خورشید است آفتاب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال مکعب فال مکعب فال ای چینگ فال ای چینگ فال سنجش فال سنجش