لغت نامه دهخدا
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چنار که دربخش مرکزی شهرستان آباده واقع و دارای 980 تن سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ). دو فرسخ و نیم میانه جنوب و مشرق آباده است. ( فارسنامه ناصری ).
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است در هفت فرسخی میانه شمال و مغرب شهر فسا ( به فارس ). ( از فارسنامه ناصری ).
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است در چهارفرسخی شمالی باشت ( به فارس ). ( از فارسنامه ناصری ).
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه شیراز به جهرم میان گردنه عرفه ومیان جنگل در 109500 گزی شیراز. ( یادداشت مؤلف ).
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش حومه شهرستان بجنورد و 354 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان احمدآباد بخش فریمان شهرستان مشهد و 126 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
بیدک. [ دَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مشهدریز میان ولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد و 146 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).