لغت نامه دهخدا ( بالاصالة ) بالاصالة. [ بِل ْ اَ ل َ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + ال + اصالة ) شخصاً. بخودی خود. ( ناظم الاطباء ). اصالةً و رجوع به اصاله و اصل شود.
