بتنی

لغت نامه دهخدا

بتنی. [ ب َ ت َ ] ( اِخ ) پتنی. جمال اﷲ هندی بتنی منسوب به پتنه از شهرهای هند. وی در 1501 م. در نهر والی گجرات بدنیا آمد و در مکه درس خواند و سپس به طریقه قادریه و سعدیه داخل گردید و در درگاه اکبرشاه مقامی یافت و سرانجام به قتل رسید. اوراست : «مجمع البحار فی غریب التنزیل و تألیف الاخبار» به عربی که در حدیث نوشته شده است. ( از المنجد ).

فرهنگ فارسی

جمال الله هندی بتنی منسوب به پتنه از شهر های هند است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال تاروت فال تاروت فال درخت فال درخت فال راز فال راز