جان بسر

لغت نامه دهخدا

جان بسر. [ جام ْ ب ِ س َ ] ( ص مرکب ) سخت مضطرب. بی قرار، چنانکه بیمار هنگام مرگ. مشرف بمرگ :
گر انیس لانه ای ای جان بسر
در کمین لا چرایی منتظر.مولوی.رجوع به جان بسر بودن و جان بسر شدن شود.