اطهری

لغت نامه دهخدا

اطهری. [ اَ هََ ] ( ص نسبی ) منسوب به اطهر است که از سادات علوی بغداد بود. ( از لباب الانساب ). و رجوع به انساب سمعانی شود.
اطهری. [ اَ هََ ]( اِخ ) ابوالحسن علی بن مقلدبن عبداﷲبن کرامة البواب حاجب اطهری. وی یکی از حاجبان اطهر بود. و در ماه ربیعالاَّخر سال 473 هَ. ق. درگذشت. ( از لباب الانساب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم