لغت نامه دهخدا
استیار. [ اِ ] ( ع مص ) برفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). رفتن. || به روش کسی رفتن : استار سیرته ؛ ای استن بسنته. ( منتهی الارب ). || خواربار آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). خواربار داشتن. ( منتهی الارب ).
استیار
استیار. [ اِ ] ( ع مص ) برفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). رفتن. || به روش کسی رفتن : استار سیرته ؛ ای استن بسنته. ( منتهی الارب ). || خواربار آوردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). خواربار داشتن. ( منتهی الارب ).
دانشنامه عمومی
برپایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، جمعیت این روستا در این سال بالغ بر ۵۰۸ نفر بوده که از این تعداد، ۲۶۰ نفر مرد و ۲۴۸ نفر زن بوده اند؛ براساس همین آمار، شمار خانوارهای ساکن در استیار در این سال بالغ بر ۸۹ خانوار بوده است.
استیار (هریس). استیار یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان مواضع خان شرقی بخش خواجه شهرستان هریس واقع شده است.
