لغت نامه دهخدا
گر آتش سیاست تو شعله ای زند
گردون از آن دخان شود اختر شرر شود.مسعودسعد.طرفه مدار اگر ز دل نعره بیخودی زنم
کآتش دل چو شعله زد صبر در او محال شد.سعدی.آفتاب حسن او تا شعله زد
ماه رخ در پرده پنهان میکند.سعدی. || سوزاندن. شعله ور ساختن :
هست از حجر و شجر دو آتش
یک شعله زن و جهان برافروز.خاقانی.رشک اخگر شده اشک از تف نظاره ما
شعله در بال سمندر زده فواره ما.ظهوری ( از آنندراج ).
