سرفاریاب

لغت نامه دهخدا

سرفاریاب. [ س َ] ( اِخ ) قصبه ای از دهستان بویراحمدی سردسیر بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان. دارای 200 تن سکنه. آب آن ازچشمه و رودخانه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

قصبه از دهستان بویر احمدی سرد سیر بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان .

دانشنامه عمومی

سرفاریاب ( در زبان محلی=سرپاریو ) شهری در بخش سرفاریاب شهرستان چرام استان کهگیلویه وبویراحمد ایران است. این شهر به عنوان مرکز بخش سرفاریاب در قلب جغرافیایی استان قرار گرفته و فاصله آن از شهر دهدشت ۳۰کیلومتر و از شهر یاسوج ۱۳۰کیلومتر می باشداین شهر به دلیل آب و هوای بسیار دل انگیز، یکی از قطب های گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد است. تنگ پیرزال، بارگاه امامزاده علی، تنگه زیبای شرابگروه، بارگاه امامزاده حمزه، چشمه آب حیات، جوخانه ، غار نزل، آبشار های تنگ سادات ، منطقه ی زیبای دلی خلیفه ای ( دلی ساورز ) ، قلعه حاج مختار دولتخواه ، روستای باستانی دلیاسر، جنگلهای زیبای بلوط طبیعت بکر و کوه های ساورز و نیر و زرد ، از جمله مناطق گردشگری این شهر است.
شغل اکثر مردم کشاورزی بوده وشهری کوه پایه نشین وکمی شیب دار میباشد ، که اطراف آن را جنگل های بلوط احاطه کرده ودر فصل بهار دارای دشت های لاله وبابونه وگل های رنگارنگ دیگریست که زیبایی سرفاریاب را چندین برابر میکند .
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۲۷۵۲ نفر ( در ۵۸۰ خانوار ) بوده است. مردم این شهر لُرتبار هستند.