لغت نامه دهخدا زودگذار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) زودگذر. که زود گذرد: عَجْلی ̍؛ کمان تیز زودگذار. ( از منتهی الارب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || زوددرگذرنده. زودعفو : در خطا دیرگیر و زودگذاردر عطا سخت مهر و سست مهار.سنائی.
