لغت نامه دهخدا
هرچه بر الفاظ خلق مدحت رفته ست
یا برود تا بروز حشر تو آنی.رودکی.بروز حشر که فعل بدان و نیکان را
جزا دهند بمکیال نیک و بد پیمای...سعدی.سر ز مستی برنگیرد تا بصبح روز حشر
هرکه چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست.حافظ.ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شراب خوار.حافظ.
