لغت نامه دهخدا داوری دار. [ وَ ] ( نف مرکب ) دارنده داوری. داوری کننده. || ( اِخ ) خدای متعال. رجوع به داور و نیز رجوع به داوری شود.
فرهنگ فارسی ( صفت ) ۱ - آنکه داوری کند . ۲ - خدای متعال . داوری کردن . ( مصدر ) حکم کردن محاکمه کردن قضاوت کردن .
