لغت نامه دهخدا خراب اندرون. [ خ َ اَ دَ ] ( ص مرکب ) بدباطن. خراب باطن. شریر. بدنفس : نکوسیرت بی تکلف برون به از پارسای خراب اندرون.سعدی ( بوستان ).
