تند زبان

لغت نامه دهخدا

تندزبان. [ ت ُ زَ] ( ص مرکب ) فصیح و حراف و سخن آرا. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. کسی که خوب سخن بگوید و هنگام حرف زدن زبانش نگیرد، تیززبان، زبان آور.
۲. کسی که سخن درشت بگوید.

فرهنگ فارسی

فصیح و حراف و سخن آرا