بی فایدگی

لغت نامه دهخدا

بی فایدگی. [ ی ِ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) حالت بی فایده. بی فائدگی. بی مصرفی.

فرهنگ فارسی

حالت بیفایده بی فائدگی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم