لغت نامه دهخدا بهره بردن. [ ب َ رَ / رِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) سود بردن. نصیب یافتن. فائده یافتن : پراکنده در دست هر موبدی از او بهره ای برده هر بخردی.فردوسی.
