بانجیر

لغت نامه دهخدا

بانجیر. ( اِخ ) نام پسر عبداﷲ الخوزی یکی از متصوفه قرن ششم هجری. قزوینی در حاشیه شدالازار نویسد: در نسخه دیگر «بنجیر» نوشته شده و گاهی نساخ بی اطلاع آن را بیخبر هم ضبط کرده اند. در شیرازنامه ص 138 نام او به مناسبت مدرسه و رباطی که در شیراز بناکرده بود برده شده است. این کلمه از اعلام دیالمه است از جنس وشمگیر و گورگیر و شیرگیر. ( از حواشی شدالازار ص 296 ). و رجوع به تعلیقات شدالازار صص 529 - 537 و بنجیر شود.

فرهنگ فارسی

نام پسر عبدالله الخوزی یکی از متصوفه قرن ششم هجری است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال تک نیت فال تک نیت فال ای چینگ فال ای چینگ فال درخت فال درخت