لغت نامه دهخدا
مر امید را هست دامن فراخ
درختی است بررفته بسیار شاخ.اسدی.ای گردگرد گنبد بررفته
خانه وفا بدست جفا رفته.ناصرخسرو.گهی بمرکب پوینده قعر بحر شکافت
گهی به رایت بررفته اوج چرخ بسود.مسعودسعد. || برشده. بالا رفته. ارتقاء یافته. صعود کرده :
همتی دارد بررفته بجایی که مگر
نیست ممکن که رسد طاقت مخلوق برآن.فرخی.
