طابران. [ ب َ ] ( اِخ ) طبران. یکی از دو شهر باستانی طوس. طابران و نوقان ، که مجموعاً طوس نامیده میشدند. ( مراصد الاطلاع نقل به معنی ). || یاقوت در معجم البلدان به نقل از بلاد ری گوید: خراسان چهار قسمت بوده ، ربع اول ایرانشهر که عبارت بود از نیشابور، قهستان ، طبسان ، هرات ، بوشنج ، بادغیس و طوس که نام آن طابران است. ( معجم البلدان ). و این شهر مولد شاعر شهیر فردوسی طوسی علیه الرحمه است از قریه باژ. رجوع به چهار مقاله چ قزوینی چ بریل ص 47 شود : و چون نتواند بر آن راه رفتن اگر براه هرات و سرخس رود ممکن باشد او را گرفتن. پس بر این عزم سوی طابران طوس رفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 616 ). و سبج ( شبه ) نیکومعدنش در طابران طوس است. ( الجماهر بیرونی ص 199 ). طابران. [ ب َ ] ( اِخ ) یکی از نقاط قلمرو ابوخزیمه بوده است. ( سفرنامه مازندران و استراباد رابینو ).
فرهنگ فارسی
۱ - یکی از دو بخش شهر طوس در قدیم وبخش دیگر نوقان نام داشت . قریه ( باژ ) مولد فردوسی در همین طابران بود ۲ - طوس . یا طبران یکی از دو شهر باستانی طوس
