لغت نامه دهخدا
دیورود. [ وْ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان رحمت آباد بخش رودبار شهرستان رشت با 104 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
دیورود
دیورود. [ وْ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان رحمت آباد بخش رودبار شهرستان رشت با 104 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
دانشنامه عمومی
این روستا در دهستان اشکور سفلی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۹ نفر ( ۳۲خانوار ) بوده است.
در سال ۱۳۴۸ کاوش کوتاه مدتی توسط محمود کردوانی، باستانشناس در خاک این روستا انجام گرفت بر اساس گزارش وی گورستان باستانی با قبور بزرگ و سنگ های حجیم در اطراف این روستا جلب نظر می کند که حفاری های غیرمجاز بخش بزرگی از آنرا تخریب کرده است و از قدمت تاریخی به اوایل هزاره اول ق. م تعلق دارد. آثار و بناهای قدیمی بسیار زیادی در این روستا وجود دارد که دارای اهمیت تاریخی فراوانی است مهمترین آن ها عبارتند از: آثار قلعه ای قدیمی و گورستانی بزرگ بر بالای محوطه سلم سو و مناطق معروفی چون محوطه پلنگ پشته سو و خمراپشته در اطراف این تپه. آثار و نشانه های یک قبرستان گبری با سنگ های بسیار بزرگ در منطقه دیر بام یا دیوروبام آثار و نشانه های قدیمی در محوطه چال زیمی که در حال شخم زمین به دست آمده است.
دیورود ( رودسر ) تا چند دهه قبل گذرگاه و استراحتگاه اشکوریان بوده است، چه بسیار مشاهده می شد که چاروداران «carvedaran» ( همراهان قاطر و اسب و کسانی که افسار این حیوانات در دست آنهاست ) و رهگذران برای کم نمودن بار خستگی راه مجبور می شدند شب را در این روستا استراحت نمایند. در این روستا دو رودخانه وجود دارد که یکی از مسیر مازوبن و دیگری از مسیر لامشکن سرازیر می شود. آبشار دیورود ( رودسر ) از دیگر نقاط معروف این روستاست که سرچشمه آن از لامشکن می باشد.
