بنگال

لغت نامه دهخدا

بنگال. [ ب ِ / ب َ ] ( اِخ ) ناحیه ای است در شبه قاره هند که امروز بین هند ( بنگال غربی ، کرسی کلکته ) و پاکستان ( بنگال شرقی ، شهرعمده دکا ) تقسیم شده. مرکز کشت برنج و کنف است. خلیج بنگال ، خلیجی است متشکل از اوقیانوس هند بین هند وبیرمانی. بنگال شرقی ، چون در سال 1947 م. هندوستان بدو قسمت شد بنگال نیز تقسیم گردید، بنگال شرقی جزو پاکستان گردید که اکنون به پاکستان شرقی معروف است وبنگال غربی متعلق بدولت هند است. مساحت بنگال شرقی 54000 میل مربع و قریب 42 میلیون تن جمعیت دارد. که از این جمعیت 29540000 تن مسلمان میباشند. بنگال غربی از استانهای شمال شرقی هند هم مرز پاکستان شرقی ( بنگال شرقی ). وسعت آن 23945 میل مربع است و جمعیت آن 859000 تن است. حاکم نشین آن بندر بزرگ کلکته است که دارای دو شهرستان است. محصول عمده کشاورزی آنجا: برنج ، گندم ، نیشکر، کنف است. و وسعت جنگل 30230 جریب مربع. صنعت عمده نساجی با 3598 کارخانه و 680000 کارگر و یک دانشگاه دارد. ( فرهنگ فارسی معین ). بنگاله.

فرهنگ فارسی

۱ - ناحیه در شبه قاره هند که بخشی از آن متعلق به هندوستان است ( بنگال غربی کرسی کلکته ) و بخشی دیگر در گذشته متعلق به پاکستان بود ( بنگال شرقی ) و امروزه به کشوری مستقل تبدیل گردیده بنگلادش نامیده میشود . مرکز کشت برنج و کنف. ۲ - ( خلیج بنگال ) خلیجی متشکل از اقیانوس هند بین هند و بیرمانی یا بنگال شرقی یا بنگال غربی از استان های شمال شرقی هند هم مرز بنگلادش شرقی وسعت آن ۸۷۸۵۴ کیلو متر مربع و جمعیت ۴۴/۳۱۲/٠٠٠ تن .حاکم نشین آن بندر بزرگ کلکته است که دارای دو شهرستان است . محصول عمده کشاورزی برنج گندم نیشکر کنف . وسعت جنگل ۳٠۲۳٠ جریب مربع . صنعت عمده نساجی ۳۵۹۸ کارخانه با ۶۸٠٠٠٠ کارگر . یک دانشگاه دارد .

دانشنامه عمومی

بنگال یا بنگاله ناحیه و ایالتی از هند مستعمراتی است که پس از آزادی شبه قاره هند، به دو بخش ایالت بنگال غربی در هند، و پاکستان شرقی تقسیم شد و سپس پاکستان شرقی به نام بنگلادش استقلال یافت. این ناحیه در کنار خلیج بنگال گرفته و بیشتر آن در دلتای رودهای گنگ و براهماپوترا بین بیهار و آسام واقع است. جنگل های هیمالیا در شمال و جنگل های سوندروان در جنوب آن است. البته بنگاله را نباید با مناطق بنگالی نشین اشتباه گرفته شود. بنگلادش بزرگ شمال بخش بزرگ تری از بنگاله است که با مساحت حدود ۲۵۰ هزار کیلومترمربع دارای بیش از ۲۵۰ میلیون نفر جمعیت است و با تراکم بیش از هزار نفر در کیلومترمربع، یکی از پر تراکم ترین مناطق جهان است.
نام بنگال یا بنگاله از کلمه «بنگا» یا «ونگا» برگرفته است. از این قوم غیر آریایی در متون حماسی قدیم به زبان سانسکریت و کتب مذهبی هندوان و همچنین ادبیات بودایی ( میلندا پنهو ) یاد شده است. در گذشت زمان این نام بر روی سرزمینی گذاشته شد که این قوم در آن می زیست. بنگای ( بنگال ) در دوران پادشاهان پال و سین ناحیه کم وسعتی در ساحل شرقی رود گنگ و دلتای آن در جنوب بنگال کنونی بود. بنگال غربی را رادها و بنگال شمالی را پوندرا وردهن می نامیدند. بر این نواحی، وریندرا و لکهنوتی را نیز باید افزود. بخشی از بنگال شمالی و غربی را گور نیز می گفتند. اما گاهی این نام بر سراسر بنگال گفته می شد. قلمرو راجه های پادشاهان سین بخشی بسیار بزرگ از بنگال را شامل بود، اما این راجه ها همواره گوری سور ( پادشاهان گور ) خوانده می شدند. نویسندگان مسلمان قدیم، بنگال جنوبی را بنگ یا بنگا می نامیدند.
این منطقه دارای فرهنگ غنی می باشد از افراد مهم فرهنگی آن می توان افراد زیر را نام برد
رابیندرانات تاگور شاعر، فیلسوف، موسیقیدان و چهره پرداز اهل بنگال هند بود. نام آوریش بیشتر از برای شاعری اوست. وی نخستین آسیایی برنده جایزه نوبل بود. پدرش دبندرانات ( مهاریشی ) و مادرش سارادادیوی نام داشت. پدر تاگور غزلهای حافظ را از برداشت و به اشعار فارسی علاقه وافری داشت او خود را متعلق به سرزمین ایران می دانست. به تاگور لقب گوردیو ( Gurdev ) به معنای پیشوا داده اند. وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان به شمار می آید. رابیندرانات تاگور بزرگ ترین شاعر ایالت بنگال است، که به دو زبان هندی و بنگالی شعر می سرود و اشعار خود را به انگلیسی نیز ترجمه می کرد. هم سرود ملی هند و هم سرود ملی بنگلادش از تصنیف های تاگور است.
بنگال (کمیک). بنگال ( به انگلیسی: Bengal ) یک شخصیت تخیلی و ابرقهرمانانه در کتاب های کامیک می باشد. این کاراکتر به دست فابیان نیکیزا و رون لیم خلق شده و در بی باک شماره ۲۵۸ام ( سپتامبر ۱۹۸۸ ) معرفی شد.
وی همچنین عضو گروه های خلافکارانه ای چون آغاز و آغاز سایه است.

دانشنامه آزاد فارسی

بَنگال
مجسمه بودا
ایالت سابق هند بریتانیا، در شمال شرقی شبه قارۀ هند. بنگال نخستین بخش مهم هند بود که تحت کنترل کمپانی هند شرقی بریتانیا (بنگال پرزیدنسی) درآمد. وقتی هند در ۱۹۴۷ به استقلال رسید، بنگال به بنگال غربی، ایالتی در هند، و بنگال شرقی تقسیم شد که از ۱۹۷۲ به بعد، به بخشی از کشور تازه استقلال یافتۀ بنگلادش تبدیل گردید. بنگال اول بار در ۱۹۰۵ توسط لرد کرزن، نایب السلطنه، تقسیم شد چون اداره تک ایالت بزرگ بنگال، بیهار و اوریسا دشوار بود. بنگال شرقی عمدتاً مسلمان در منطقه آسام، با مرکزیت داکا، ادغام شد، در حالی که مرکز بنگال غربی هند کلکته (کلکوتا کنونی) بود. بسیاری از بنگالی ها تقسیم را تلاشی برای خفه کردن جنبش نیرومند استقلال طلبانه ایالت تلقی کردند. و از این تغییر به شدت ابراز انزجار کردند. مخالفت شدید، بریتانیا را واداشت تا در ۱۹۱۱ بار دیگر شرق و غرب بنگال را متحد کند، و آسام و اوریسا ـ بیهار را به دو منطقه جدید اداری تبدیل نماید. در خشکسالی ویرانگر ۱۹۴۳، که از کاهش شدید تقاضا برای کنف و برداشت بد ناشی شده بود، بیش از ۳میلیون بنگالی جان باختند. اختلاف بر سر تقسیم ۱۹۰۵ سبب شد که حزب کنگره ملی هند، که پایگاه حمایتی نیرومندی در بنگال داشت، از گروه فشار طبقه متوسط به جنبش توده ای ملی تبدیل شود.