گل الوده

لغت نامه دهخدا

( گل آلوده ) گل آلوده. [ گ ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به گل :
به کفش گل آلوده بر تخت شاه
نشاید شدن کفش بفکن به راه.نظامی.گل آلوده ای راه مسجد گرفت
ز بخت نگون طالع اندرگرفت.سعدی ( بوستان ).گل آلوده معصیت را چه کار.سعدی ( بوستان ).و رجوع به گل آلود شود.