لغت نامه دهخدا دار و بیار. [ رُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) مجامله. کرشمه : هر که گوید بر من می نروی گوی روم چکنی گر نروی ، ور نکنی دار و بیار.سوزنی.
