دانشنامه اسلامی
استعاذه به خدا، سبب ایمنی از شرور می شود که نمونه های قرآنی آن بیان می شود:قالت انی اعوذ بالرحمـن منک ان کنت تقیا. (از این که مریم: علیهاالسّلام پنداشت آن شخص، بیگانه است و قصد سوء دارد و از شر او به خدا پناه برد، استفاده می شود که استعاذه، انسان را از شر در امان نگه می دارد.)
مریم/سوره۱۹، آیه۱۸.
یکی از آثار پناه بردن به خدا، رهایی از وسوسه های شیطان است:فلما وضعتها قالت رب انی وضعتهآ انثی... وانی اعیذها بک وذریتها من الشیطـن الرجیم.
آل عمران/سوره۳، آیه۳۶.
پناه بردن به درگاه خدا، زمینه توفیق یافتن برای توبه و نزول رحمت الهی می شود:وعلی الثلـثة الذین... ظنوا ان لا ملجا من الله الا الیه ثم تاب علیهم لیتوبوا... (عطف «تاب علیهم...» با حرف «ثم» که برای ترتب است، نشان می دهد که می توان با توبه و استعاذه، رحمت الهی را جلب کرد.)
توبه/سوره۹، آیه۱۱۸.
...
